Yolda Olmak

"Yürüdü...
Yürürken yüksek binalara, onlar¿n alt¿ndaki lüks mäazalara, lokantalara, kafelere, her türlü al¿¿veri¿ mekanlar¿na göz gezdirirken, sä¿ndan solundan geçen insanlara gözü tak¿l¿yordu; aceleci, teläl¿, yorgun, as¿k suratl¿, sabah mahmurlüu üstünde olan.
¿ehir, homurtularla yavä yavä uyanan bir devi and¿r¿yordu. Bu koca kentin gri, serin, güne¿siz sonbahar sabah¿nda kimsesizli¿iyle bä bäayd¿. Kafas¿ndaki bin bir dü¿ünce de, beraberindeki sorular da, omuzlar¿nda ve benli¿inde tä¿mas¿ zor bir yüktü. Seyyar simitçiden ald¿¿¿ simidi yerken, ad¿mlar¿n¿ da h¿zland¿rd¿..."
Varol KARA, bu ilk kitab¿yla bir yolculüa benzetti¿i hayat¿n en iyi tan¿¿¿, anlayan¿ ve anlat¿c¿s¿ olarak ona e¿lik eden edebiyata s¿¿¿n¿yor. Öyküleriyle, insana dair ne varsa; kederinden sevincine, äk¿ndan özlemine, korkusuna, hayaline dokunuyor ve okuyucusuna "bir de bu taraftan bak¿n" diye sesleniyor.