Böcker utgivna av BOUQUINETTE CALLICEPHALE

La qu-poemo estas kurioza floro en la literatura ¿ardeno de la Yuan-dinastio1 de ¿inio. En la ¿ina antikva poezio ¿i diferencas, en formo kaj stilo, de aliaj specoj de poemoj kiaj metrikaj poemoj, ci-poemoj2 kaj liberaj poemoj. ¿i havas siajn proprajn tre klarajn trajtojn en ritmo, rimado kaj te¿nikoj de esprimado. ¿ia plej distingi¿a karakterizäo ku¿as en tio, ke ¿i plu evoluis surbaze de aliaj poezi-stiloj kaj poeziformoj, kaj progresis ¿is la vulgareco kaj populareco. Oni povas trovi, ke dialektaj kaj parolaj lingväoj videblas en qu-poemoj pli multe ol en aliaj poemspecoj, kaj qu-poemoj prezentas pli grandan liberecon en ritmo, rimado kaj esprimado. La qu-poemoj heredis la formon de la ci-poemoj kun miksitaj longaj kaj mallongaj versoj kaj sin montras pli liberaj ol la ci-poemoj. Xu Yuanchong, la ¿ina fama tradukisto, kiu tradukis el la ¿ina lingvo al la angla kaj la franca multon el la ¿ina antikva poezio, iam komentis: "La qu-poemoj de la Yuan-dinastio heredis kaj disvolvis la elstaran tradicion de la poemoj de la Tang-dinastio3 kaj de la Song-dinastiaj4 ci-poemoj. En la beleco de artisma ideo qu-poemoj estas pli popularaj; en la beleco de muziko ili igis uzadon de metriko pli libera; kaj en la beleco de la formo ili variis en stilo kaj formo. Pro tio la qu-poemoj de la Yuan-dinastio pu¿is la poezion al pli alta nivelo de populareco, bu¿a lingväo kaj fleksebleco, elhakis la vojon por la posta moderna parol-lingva literaturo kaj servis kiel heroldo de la ¿ina nova kulturo."

Николай Иванович Бухарин (1888-1938) - революционер, советский политический деятель, член ЦК ВКП(б), академик АН СССР. Один из ведущих экономистов-теоретиков партии. Был незаконно репрессирован. Данная книга, написанная в 1914 г., представляет собой, вероятно, лучшую системную критику с марксистских позиций так называемой теории предельной полезности, до наших пор остающейся основой буржуазной политической экономии, поскольку скрывает факт эксплуатации. Поэтому эта книга сохраняет свою актуальность и поныне.

La transira programo estas revolucia politika programo, estiĝinta el la trockisma medio, unuafoje formulita en la fondotempo de la 4-a Internacio de Leo Trocko, per kiu per revoluciaj solvoproponoj por aktualaj klasbataloj de la laborista klaso la kampo por batalo por socialisma socio estu malfermita. La konkretaj postuloj de Trocko de 1938 entenas ekzemple aŭtomatan adaptadon de la salajroj al la inflacio, la rajton je laboro kaj la batalon kontraŭ senlaboreco, pro tio la distribuadon de la disponebla laboro inter ĉiuj ekzis-tantaj laborfortoj, - kaj sur tiu ĉi bazo determiniĝas la longo de la laborsemajno - ĉe senŝanĝa mezuma semajna salajro. Krome li formulas tezojn pri la rolo de la sindikatoj, li postulas la nuligon de la "komerca sekreto" kaj "laboristan kontroladon" de la industrio. Krome formuliĝas la slogano de senkompensa senproprietigo de la plej grandaj feŭdecaj kapitalistoj, de la militindustrio, de la fervojo kaj de la krud-materialaj fontoj. Same estas postulata la senproprietigo de la privataj bankoj kaj ŝtatigo de la kreditsistemo kaj la formado de strikpostenoj, de defendtaĉmentoj kaj fine la armado de la proletaro, alianco inter laboristoj kaj kampuloj, la batalo kontraŭ imperiismo kaj milito, ktp.

Эта книга - попытка марксистского анализа причин как возникновения, так и гибели социалистических обществ, берущих своё начало в Октябрьской революции.