Böcker av Karlo Markso

Tiu ¿i libro ne povas anstatäi legadon de Markso, sed ¿i povas surprize kaj fulmlume enkonduki en la centrojn de lia pensado, kiu okupi¿is ankä pri la sociaj problemoj de nia epoko.Multajn tiajn tekstetojn oni povas afi¿i, pentri sur stratojn, dissendi retpo¿te, ¿e diversaj okazoj deklami ...Multaj tekstetoj de tiu ¿i libreto sonas kiel frapaj konkludoj pri aktualaj eventoj, kun agpropono inkluzive.Tre multaj el tiuj citäoj legeblas kuntekste en jam Esperantigitaj kaj haveblaj libroj

La leĝo de la tendenca falo de la profitkvoto, nepra konsekvenco de la kapitalisma produktad-maniero kaj valora rimedo por kompreni la evoluon de la kapitalisma ekonomio, estas tamen vigle diskutata kaj disputata ne nur de burĝaj ekonomikistoj, sed ankaŭ de marksistoj mem.

Markso klarigas la esencajn punktojn de la kapitalisma ekonomio al laboristoj, kiuj ne kutimas legi analizojn de sía economía situación. La libreto uzeblas miel unua enkonduko en la fundamento de la marksismo.

Karlo Markso respondas al V. I. Zasuliĉ al ŝia demando pri la pritakso de la rusa kampula komunumo (artelo); Klaus Gietinger riproĉas al la rusaj bolŝevistoj (same al Lenino kaj Trocko kiel al Stalino) ke ili ne konis tiun tekston kaj pro tio agadis mise; Teksto de Frederiko Engelso el la jaro 1894 pri la sama temo.

La „Enkonduko", pri kiu Markso laboris de fine de ägusto ¿is meze de septembro 1857, estas ne finita malneto por „¿enerala enkonduko" de planita de li granda ekonomia laboräo, kies ¿efajn trajtojn Markso jam nomas en la „Enkonduko". Dum kromaj esploradoj Markso plur-¿foje ¿an¿is sian originan planon kaj tiel esti¿is la verkoj „Kontribuäo al la kritiko de la politika ekonomio" kaj „La kapitalo". La „Enkonduko" estis malkovrita en 1902 en la paperoj de Markso kaj 1903 unuafoje publikigita en la revuo Die Neue Zeit. La teksto de tiu ¿i libro bazi¿as sur la manuskripto de Markso. Vortoj, kiujn Mark¿so mallongigis, estas ¿i tie senindike plene elskribitaj.

Leteroj de Karlo Markso kaj Frederiko Engelso al Ludwig Kugelmann, interalie kun iliaj - en la marksisma diskuto ofte citataj - konkludoj pri iliaj spertoj kun la Pariza Komunumo en la jaro 1871 - la unua provo starigi socialisman socion -, pri la agado de Bakunin kaj de aliaj anar¿iistoj en la laborista movado kaj kompreneble kelkaj tute privataj leteroj, ekz-e pri la sanstato de Markso.